Hoogstaande toiletliteratuur (deel 2)

Blijkbaar zijn jullie niet zo gemakkelijk te bevredigen. En nee, dat heb ik niet enkel van jullie respectievelijke halve trouwboeken gehoord. Jullie willen steeds meer! Er werd geschreeuwd om meer hoogstaande toiletliteratuur. En ik ben er uiteraard om jullie te bevredi... euhm... dienen.

U ziet: een petitie kan succes hebben. Maar alstublief, proppen jullie die stapel papier in 't vervolg niet meer in m'n kleine brievenbus? De bon voor gratis puree kon er niet meer bij! En met het einde van de maand in zicht, kon die wel eens van pas komen...

Maar goed. Hoogstaande toiletliteratuur en al ;-) Wat staat er in mijn "Ik kan alles" boekje?

Euhm... alles dus! Hoe plak ik een band (erg toepasselijk, ik sta momenteel met twee platte fietsen)? Hoe steek ik een BBQ in de fik? Hoe moet ik beleggen? Begraven en composteren? Houthakken? Klagen (Pardon?!)? Koken voor 30 man? Omgaan met vaklieden? Een praatje houden (smalltalk)? Schaatsen slijpen? Tanden poetsen? Een veter strikken? Wild eten (uiteraard geen uitdaging voor mij: ik smek en spet dat het een lieve lust is)? Zagen (idem: geen uitdaging)? En nog veel meer.

Enkele tips:

- p. 36: "Ik kan... begraven": Controleer terdege de drukproeven van de rouwkaarten. Een naam is al gauw fout gespeld en een verkeerde datum is ook erg pijnlijk. Voor het transport naar de begraafplaats of het crematorium is niets voorgeschreven. Besluit: ik wil graag op een step worden vervoerd en er mag gerust een pijnlijke fout op m'n rouwkaartje komen, als de foto maar is gefotoshopt!

- een hoogst onverstaanbare zin op p. 50: Ik kan... boren": Merkwaardig genoeg worden er nog heel wat kruiskopbitjes verkocht, en als je een schroef/boormachine koopt zit er meestal een kruiskopbitje bij. Bewaar het op een donkere plek en koop gelijk twee posidriv-bitjes: een grote en een kleine. Besluit: *toink*

- en dan eindelijk (al konden we 't natuurlijk ook gewoon aan S. vragen) op p. 124: "Ik kan... klagen": Klagen is een burgerplicht. Hoe klaagt men? Blijf vooral rustig. De argumentatie is niet zo verschrikkelijk belangrijk, maar bega in ieder geval niet de fout in discussie te gaan. Dat het apparaat niet bevalt, kan men niet vaak genoeg herhalen. Kleine of iets grotere middenstanders zijn vaak harde noten om te kraken, maar hou vol, herhaal de klacht. Wie dan nog niet zijn zin krijgt, kan zijn toevlucht zoeken tot antireclame. Nooit zal ik S. vergeten die dagenlang post vat aan de deur van Vandenborre en er iedere klant langs de neus weg meedeelt: "Ik zou hier niet kopen!"

- op p. 167: "Ik kan omgaan met vaklieden": Ook doorgewinterde alleskunners moeten het toegeven: er zijn dingen die je beter uit handen kan geven. Je komt dan in aanraking met een categorie met een categorie mensen waarmee het contact tot dusverre zo fijn vermeden kon worden: de beroepsgroep die zich verplaatst in busjes, pick-ups en bestelwagens. Ze komen onaangekondigd en verdwijnen dan weer. En ik die dacht dat we die mannen een bak bier moesten geven. Niet dus.

Wie alles wil leren, kan steeds op m'n wc terecht.