Manic Mondays...

Elf uur en ik heb me al ontelbare keren geërgerd. Is dat niet wat vroeg op de dag? Vroeg op de week? Maar ik heb zo m'n redenen:

- Mensen die met de roltrap op het perron komen gerold en bovenaan gewoon halt houden. Alsof ze even lijken te denken: "aha, is dit nu een perron?" Ze kijken rond, scannen de omgeving en blokkeren vooral de roltrap. Ondertussen botst iedereen knal tegen hen aan.

- Treinen die vergeten te remmen. Aan de laatste deur gezellig met z'n vijftigen opstappen en geen elleboog in je oog krijgen, is een hele sinecure. En ik ben er echt niet goed in...

- Mensen die me op trein minachtend aankijken: "zie, het kindje wil ook eens de volwassene uithangen ze!", omdat ik een puinhoop maak van m'n krant. In Brussel heb ik meestal enkel een prop krant over. Ok, dat is misschien grappig... maar op een maandag hoeft men mij daar niet op te wijzen.

- Vrouwen met smalle stekkebeentjes die niet enkel hun kuiten in lange laarzen krijgen gewrongen, maar er ook nog eens met gemak een jeansbroek bij kunnen proppen. Schandalig!

- Smalltalk met vage collega's in de lift. Gelukkig heb ik op maandag een standaardzinnetje: "En we zijn weer vertrokken!" Op vrijdag piep ik nog wel eens: "vwalla, bijna weekend!" Maar wat met die dagen ertussen? Ik neem maar beter meer de trap...

Nee, ik voel het. Dit is geen goede start.