Smells like teen spirit...

Ik en geuren. Geuren en ik. Een vreemde verhouding. Ik vind het het bijvoorbeeld vreselijk moeilijk om te weten of een parfum lekker ruikt of niet. Vroeger maakte ik het meermaals mee in den Inno:

- Ik: 'En, vind je dat dit lekker ruikt?' *wapper met zo'n stom wit strookske voor zijn neus*

- Hij: 'Wil je mij en de hele gentse muggenpopulatie dood ofzo?' *wit wegtrekkend*

- Ik: 'Ma allé! Echt? Ik vind dit lekker!' *wapper nog beke*

- Hij: *vlucht*

- Ik: 'Misschien moet jij me dan maar eens iets uitkiezen' *liefste gezicht opzet*

- Hij: *vlucht harder*

- Hij: 'Verkopen ze hier geen playstation spellekes? *kijk zoekend rond*

- Ik: 'Ja, op de benedenste verdieping!' *gniffel*

Nee echt, ik ruik het dus niet hè! Ik heb er echt geen aanleg voor. Daarom droeg ik de laatste jaren zowat altijd vanille-parfum. Dan rook ik tenminste naar koekjes, vanilliepudding en taart. Dat kon niet missen, hè?

Maar nu hebben we eens zot gedaan. Deze ochtend mezelf een nieuw geurtje aangeschaft: "Marshmallow"

Ik ruik dus naar een schuimpje vanaf nu...

Juij en al ;-)