"De essentie van de slappe lach is dat hij niet valt na te vertellen" (deel 2)

Gisteren was 't weer zo ver! Plaats van het delict? Het overvolle zwembad de Van Eyck. En een delict was het weliswaar bijkans: je moet eens proberen lachen, zwemmen en ademen tegelijk. Een hele opgave die me bijna het leven kostte.

De uitlokker? G! Zij had besloten om eens niet haar supersonische duikbril mee te brengen, maar een vooroorlogse versie ervan: knalblauw en een kruising tussen een oversized motorbril en een PET-fles ofzo. Geen zicht! Bovendien leek haar voorhoofd er zo een beetje over te hangen. Net alsof ze ter plekke aan 't smelten was. Echt heel grappig!

Dus telkens wanneer ik dacht: 'Hé waar is G nu naartoe?' Dook ze vlak voor mij uit het water op: "Creature from the Black Lagoon meets Old Fashioned Motorcycle Chick"

Lacheu Lacheu Lacheu! Echt niet normaal. En dan maar spartelen in het midden van dat zwembad. Ik dacht echt dat m'n laatste uur geslagen had. Maar zo voor mijnheer Sinte-Pieter in badpak verschijnen, zag ik toch niet echt zitten...

Ach, je moest er natuurlijk bij geweest zijn...