Oh kijk! Drie scoutshemden op een rijtje!

Olé!

Net terug van een schitterend optreden van "La Guardia Flamenca" op dansen in 't park.

Ik wil ook zo'n kleedje...

Oh en zo'n stel lange benen voor eronder ;-)

En jawel! Net op tijd thuis om voor de 3985e keer naar Grease te kijken! Yesz!

Little Britain - Fat Fighters DUST

DUST in the wind...

Wijs vind ik dat zo van die collega's die me 's morgens begroeten met: 'Maar Sarah, nu zijt gij toch vermagerd hè!' Heel wijs! Zeker omdat ik deze ochtend met veel tegenzin op de weegschaal was gekropen en er niet veel later als de bliksem terug was afgesprongen. Zo vakanties met lekker eten en BBQ's, ze moeten dat afschaffen. Oh en vriendjes die zo heel erg lekker kunnen koken, ook. Collega's met fameuze oogafwijkingen daarentegen, kunnen er niet genoeg zijn op de wereld! Nog van dat! ;-)

En telkens ik weer eens vol goede moed begint te diëten, denk ik hieraan: http://nl.youtube.com/watch?v=qcVZg2tVswk

Wiehie! ;-)

Have a happy period!

De nieuwe reclame van Always al gezien? Van een euh kut-reclame gesproken! Vrolijkheid, fladderende maandverbanden, badkuipen, huppeldepuppelgedoe, bloemen(geuren), pasteltinten...

En dan aan het einde: "Het is gewoon een teken van de natuur dat alles goed loopt..." (ofzoiets)

Weette, van mij mag die natuur me dat ook gewoon mailen of sms'en ofzo! Moderne techniek en al, weet wel...

Maak van een mug geen nijlpaard

Ik heb net weer aan lanceerbeheer gedaan in den bureau. Wat we deze keer hebben gelanceerd? Ik laat jullie even volgen:

- Ikke: Weet je wat ik niet snap?
- Collega's denken ongetwijfeld: Oh, nee! Daar gaan we weer!
- Collega 1: Zeg eens!
- Ikke: Dat ik m'n muggenbeten altijd maar in de loop van de dag ontdek.
- Collega 2 typt ondertussen alweer rustig en lustig verder.
- Collega 1: Euhm... ja?
- Ikke: Awel ja, ik sta op, nog een beetje moe, maar niets aan de hand. Trein op, trein af, inprikken, in gang schieten ... En dan ineens: muggenbetenjeuk. En hier zit alleerst geen mug! Tss en al!
- Collega 1: Maar ja, dat zijn uw antistoffen die ineens in gang schieten hè! Die zijn misschien wat trager...
- Ikke: Allez hupla! Vijf na twaalf en m'n antistoffen zijn ook wakker! Dat werd wel eens tijd... Was er misschien een feestje gisteren ofzo? Tss!

Iemand een nieuwe collega nodig? Ik weet niet hoelang n°1 en n°2 m'n lanceerbeheer hier nog gaan volhouden...
;-)

No woman, no cry! Eh!

Vanavond gaan we naar de nieuwe van Pixar kijken: Wall-E. Ik keek er al helemaal naar uit en al. Tot ik uit goede bron vernam dat ik 't zeker en vast moeilijk zou krijgen om m'n ogen droog te houden. Tja, ik ben een bleitmuil, maar vanavond gaan er vriendjes van vriendjes mee en en plein public hou ik me liever sterk en stoer en probeer ik die krop in m'n keel zo lang mogelijk weg te slikken*. Voor de zekerheid kies ik dus voor waterproof mascara , anders kom ik zeker en vast met panda-ogen buiten ...
* voor de insiders: en waarom moet ik nu plots aan het karaoke-gebaar van Yuka denken? ;-)

Waar ik met deze post naartoe wil? Geen idee. Een echte clou lijkt er niet aan te komen en de laatste zin heeft een enorm hoog "Bridget Jones" gehalte. Maar ach... iedereen mag tegenwoordig aan internet-vervuiling doen...

Over hemelsluizen die opendraaien en al...

Ik leef nu al zo'n 26 jaar met mezelf samen. Ongetwijfeld een record. Sommigen zagen laatst bewijzen van die beginperiode in 't groot uitgesmeerd op een diascherm (*note to self: in het vervolg babydia's checken en de bikinishots verwijderen*). En ook daar mochten we opnieuw vaststellen: ik ben een vreemd schepsel. Er gaat dan ook geen dag voorbij zonder dat ik iets spiksplinternieuw vreemds aan mezelf ontdek. Soms is dat een vreemd jeukend en hobbelig plekje op een heel erg onbereikbare plaats, een woord dat ik al levenslang met een verkeerde klemtoon uitspreek (nvdr. vraag me eens om een minuut over alinéas te praten), een vierde vingerkootje aan m'n rechterpink, een totaal verwaarloosd talent (geblinddoekt niertransplantaties bij muggen uitvoeren) enzovoort.

Maar soms (understatement van de dag) gaat het ook om vreemde uitspraken. Iets dat plotsklaps uit m'n mond rolt en waar ik nog geen seconde later superveel spijt van heb. Een recent voorbeeld? Ik schets een conversatie van vandaag op 't werk:

- Ikke: Pff, ik ben echt zo'n suggestieve plasmadam, hè!

- Collega: *stilte en grote ogen* euhm... watte?

- Ik denk bij mezelf: Oh nee, daar gaan we weer. Heb ik dit echt gezegd?

- Ik breek de stilte: Mjah, ik moet tegenwoordig zo snel plassen telkens ik koffie inschenk, m'n waterflesje vul of als 't regent. Echt niet meer normaal.

- Collega: Ah, ja. Uhu.

Een suggestieve plasmadam? Goed gezegd, Sarah. Zulke details moet je gewoon met je collega's delen! AAAAArgh! Misschien moet ik maar eens op zoek naar een bureautje helemaal alleen voor mezelf, naast het toilet ;-)