Neighbours, everybody needs good neighbours...

Jawel! Gisterenavond liep ik eindelijk één van m'n twee nieuwe bovenburen tegen 't (goedgeklede en welgevormde) lijf. En ik moet zeggen: 'Dat zag er best wel goed uit!' Heel goed zelfs... Hij leek me toch alvast een ferme verbetering tegenover de 'Hé ik lijk een beetje op F. Dewinter' ex-bovenbuur of 'Laat ik m'n pornofilm eens op meeluistervolume bekijken' ex-bovenbuur. En da's natuurlijk mooi meegenomen.

Maar er is nog goed nieuws! M'n huisbaas screent z'n huurders namelijk op 'vrijgezellen status'. Oké, ik schrok wel even toen hij me destijds vroeg: 'En hebde gij een lief?' Maar blijkbaar heeft hij liever geen koppeltjes in z'n Bachelor Flat. Ik was dus meteen goedgekeurd. Marnix ook. Marnix mijn spikslinternieuwe én vrije bovenbuur. Goedgekleed ook. En knap. Of had ik dat al gezegd? Maar wel een euh... merkwaardige naam. Maar iets voor in 'Boer zoekt vrouw' of in een krantenkop: 'M. (62) uit Retie krijgt flessenpost met huwelijksaanzoek van honderdjarige monnik.'

Maar goed. Er valt te leven met zo'n naam. Echt, daar ga ik niet over vallen.

Over vallen gesproken! M'n eerste indruk heb ik alvast gemaakt: ik viel over m'n pantoffels en m'n afzakkende broek toen ik gehaast m'n vuilniszak buitenzette. Hij stond ondertussen te gniffelen aan z'n auto (ter zijde: hij heeft dus een auto én een rijbewijs! De perfecte aanvulling op m'n fiets eigenlijk feitelijk!). We sloegen een kort praatje en ik bood hem al m'n hulp aan. Ik deed in al m'n enthousiasme ook fantastische uitspraken als: 'Als je eitjes of bloem of melk of boter of euh... een schaar of schuurpapier nodig hebt, je moet maar komen kloppen hè!' en 'Nee, ik heb eigenlijk niet zo veel last van lawaai, hoor!' Goed bezig, Sarah!

Die eerste, o zo belangrijke indruk... ik ga het echt nooit leren!

http://nl.youtube.com/watch?v=v66OHi32uWI

;-)

Mag ik dan bijna op pensioen?

Ik denk dat ik langzaam te oud aan 't worden ben voor stubru...

*erger aan Sofie Lemaire en Siska Schoeters*

Oh kijk! Drie scoutshemden op een rijtje!

Olé!

Net terug van een schitterend optreden van "La Guardia Flamenca" op dansen in 't park.

Ik wil ook zo'n kleedje...

Oh en zo'n stel lange benen voor eronder ;-)

En jawel! Net op tijd thuis om voor de 3985e keer naar Grease te kijken! Yesz!

Little Britain - Fat Fighters DUST

DUST in the wind...

Wijs vind ik dat zo van die collega's die me 's morgens begroeten met: 'Maar Sarah, nu zijt gij toch vermagerd hè!' Heel wijs! Zeker omdat ik deze ochtend met veel tegenzin op de weegschaal was gekropen en er niet veel later als de bliksem terug was afgesprongen. Zo vakanties met lekker eten en BBQ's, ze moeten dat afschaffen. Oh en vriendjes die zo heel erg lekker kunnen koken, ook. Collega's met fameuze oogafwijkingen daarentegen, kunnen er niet genoeg zijn op de wereld! Nog van dat! ;-)

En telkens ik weer eens vol goede moed begint te diëten, denk ik hieraan: http://nl.youtube.com/watch?v=qcVZg2tVswk

Wiehie! ;-)

Have a happy period!

De nieuwe reclame van Always al gezien? Van een euh kut-reclame gesproken! Vrolijkheid, fladderende maandverbanden, badkuipen, huppeldepuppelgedoe, bloemen(geuren), pasteltinten...

En dan aan het einde: "Het is gewoon een teken van de natuur dat alles goed loopt..." (ofzoiets)

Weette, van mij mag die natuur me dat ook gewoon mailen of sms'en ofzo! Moderne techniek en al, weet wel...

Maak van een mug geen nijlpaard

Ik heb net weer aan lanceerbeheer gedaan in den bureau. Wat we deze keer hebben gelanceerd? Ik laat jullie even volgen:

- Ikke: Weet je wat ik niet snap?
- Collega's denken ongetwijfeld: Oh, nee! Daar gaan we weer!
- Collega 1: Zeg eens!
- Ikke: Dat ik m'n muggenbeten altijd maar in de loop van de dag ontdek.
- Collega 2 typt ondertussen alweer rustig en lustig verder.
- Collega 1: Euhm... ja?
- Ikke: Awel ja, ik sta op, nog een beetje moe, maar niets aan de hand. Trein op, trein af, inprikken, in gang schieten ... En dan ineens: muggenbetenjeuk. En hier zit alleerst geen mug! Tss en al!
- Collega 1: Maar ja, dat zijn uw antistoffen die ineens in gang schieten hè! Die zijn misschien wat trager...
- Ikke: Allez hupla! Vijf na twaalf en m'n antistoffen zijn ook wakker! Dat werd wel eens tijd... Was er misschien een feestje gisteren ofzo? Tss!

Iemand een nieuwe collega nodig? Ik weet niet hoelang n°1 en n°2 m'n lanceerbeheer hier nog gaan volhouden...
;-)

No woman, no cry! Eh!

Vanavond gaan we naar de nieuwe van Pixar kijken: Wall-E. Ik keek er al helemaal naar uit en al. Tot ik uit goede bron vernam dat ik 't zeker en vast moeilijk zou krijgen om m'n ogen droog te houden. Tja, ik ben een bleitmuil, maar vanavond gaan er vriendjes van vriendjes mee en en plein public hou ik me liever sterk en stoer en probeer ik die krop in m'n keel zo lang mogelijk weg te slikken*. Voor de zekerheid kies ik dus voor waterproof mascara , anders kom ik zeker en vast met panda-ogen buiten ...
* voor de insiders: en waarom moet ik nu plots aan het karaoke-gebaar van Yuka denken? ;-)

Waar ik met deze post naartoe wil? Geen idee. Een echte clou lijkt er niet aan te komen en de laatste zin heeft een enorm hoog "Bridget Jones" gehalte. Maar ach... iedereen mag tegenwoordig aan internet-vervuiling doen...

Over hemelsluizen die opendraaien en al...

Ik leef nu al zo'n 26 jaar met mezelf samen. Ongetwijfeld een record. Sommigen zagen laatst bewijzen van die beginperiode in 't groot uitgesmeerd op een diascherm (*note to self: in het vervolg babydia's checken en de bikinishots verwijderen*). En ook daar mochten we opnieuw vaststellen: ik ben een vreemd schepsel. Er gaat dan ook geen dag voorbij zonder dat ik iets spiksplinternieuw vreemds aan mezelf ontdek. Soms is dat een vreemd jeukend en hobbelig plekje op een heel erg onbereikbare plaats, een woord dat ik al levenslang met een verkeerde klemtoon uitspreek (nvdr. vraag me eens om een minuut over alinéas te praten), een vierde vingerkootje aan m'n rechterpink, een totaal verwaarloosd talent (geblinddoekt niertransplantaties bij muggen uitvoeren) enzovoort.

Maar soms (understatement van de dag) gaat het ook om vreemde uitspraken. Iets dat plotsklaps uit m'n mond rolt en waar ik nog geen seconde later superveel spijt van heb. Een recent voorbeeld? Ik schets een conversatie van vandaag op 't werk:

- Ikke: Pff, ik ben echt zo'n suggestieve plasmadam, hè!

- Collega: *stilte en grote ogen* euhm... watte?

- Ik denk bij mezelf: Oh nee, daar gaan we weer. Heb ik dit echt gezegd?

- Ik breek de stilte: Mjah, ik moet tegenwoordig zo snel plassen telkens ik koffie inschenk, m'n waterflesje vul of als 't regent. Echt niet meer normaal.

- Collega: Ah, ja. Uhu.

Een suggestieve plasmadam? Goed gezegd, Sarah. Zulke details moet je gewoon met je collega's delen! AAAAArgh! Misschien moet ik maar eens op zoek naar een bureautje helemaal alleen voor mezelf, naast het toilet ;-)

E.T. Phone Home...

Boodschap van algemeen nut:

M'n gsm heeft het begeven. Mij dringend nodig? Probeer het via mail of msn!

France Gall - Ella, Elle L'a

Man man... dit nummer blijft echt wel hangen.

;-)

Een behoorlijk boeiend bericht... not! ;-)

De lamp in onze lift is vervangen. Zo fel, maat!
Je zou er zowaar wakker van kunnen worden...

Kúnnen dus wel, hè!

Kun-nen!

Vreemd eigenlijk hoe een doodnormaal woord als 'kunnen' er behoorlijk belachelijk uitziet met zo'n stom streepje tussen. *niet normaal filosofisch bezig vandaag*

;-)

Get a good job with good pay and you're okay...

Allez jong, hoe belachelijk is dat nu: ik moet belastingen betálen! Is dat niet zo iets voor mensen die belachelijk veel geld verdienen? Pff, had er echt op gerekend dat ik geld zou terugkrijgen... maar neen! What a bummer!

Heb dan maar meteen "nieuwe schoenen kopen" van mijn to-do-lijstje van deze middag geschrapt. Driehonderd euro! Dat zijn zeker drie paar schoenen! 'k Zal me maar beperken tot goedkopere activiteiten zoals bibliotheekboeken lezen en een cursus: "Hoe zelf schoenen maken uit een oude koe en wat bananenbladeren?"

Rijk trouwen... dat lijkt me nog wel wat!
Heeft iemand het telefoonnummer van Robbie? ;-)

Dardennen here WE come!

In november gaan we met "de bende" naar de Dardennen. En deze keer zal T. dan toch de enige single zijn die meegaat, want wat las ik deze ochtend in de krant:

Cleeeemeeeeent!

Bijna bijna bijna! *popel*

Wat ik mij nu al de hele tijd afvraag...

... zo doelloos rondrijden in Brussel is dat niet een beetje brandstofverspilling? En met die hoge brandstofprijzen van tegenwoordig...

;-)

* zwaai vanuit het bezette Brussel*

De cartoon van de dag

Marteling van de dag...

Fitnessleraar R.: 'Vandaag gaan we eens niet neerzitten op die fiets!'

Fitnessleraar R. (zes liter zweet later): 'En om af te sluiten: buikspieroefeningen!'

Gevolg? Als ik nies doen m'n buikspieren pokkeveel pijn. (Heb ik trouwens al vermeld dat ik deze week lekker veel last heb van hooikoorts en niezen en al?) Ik wist zelfs niet dat ik daar spieren had...

Leukste woordcombinatie van de dag...

Sarah, je vakantiegeld is gestort.

Ik had het me nog zo voorgenomen...

Ik zou nooit of te nimmer iemand worden die de hele tijd aan haar werk denkt. Iemand die 's morgens vroeg op de trein springt met de laptop in de aanslag en pas laat terug thuis komt om na een snelle hap gewoon 'gezellig' verder te werken.

Of zo iemand die zich plechtig voorneemt om eens een avond niet aan artikels en deadlines te denken, maar niet veel later overspoeld wordt door een immens knagend schuldgevoel en allerlei rampscenario's. 's Avonds nog wat doorwerken blijkt voor haar de enige oplossing om 's nachts een oog dicht te doen.

Of zo iemand die een avondje op café laat schieten voor een artikel dat af zou kunnen zijn als ze nu maar gewoon een beetje doorwerkt. Een artikel dat dan natuurlijk niet af geraakt en waar ze vervolgens een hele nacht over kan liggen piekeren.

Of zo iemand die steevast 'druk druk druk' antwoordt als iemand vraagt hoe 't met haar is. Alsof haar werk het enige is dat haar gemoed bepaalt. Alsof er niets anders meer in haar leven is.

Ik ben ze momenteel allemaal. Nog even... nog twee weken... en dan even helemaal niets meer! Vakantie... rust... genieten...

The sound of silence...

Ik weet het, ik weet het! Het is hier de laatste tijd een beetje stilletjes. Tjah, als je op 't werk de hele dag van een hoop lettertjes artikeltjes breit, heb je geen zin om dat thuis nog eens dunnetjes over te doen op je blog. Tijd voor beelden dus! Waar hebben we ons de laatste maand mee bezig gehouden?

Na zo'n twee jaar gezaag, vond ik eindelijk vriendjes bereid om te gaan minigolven in de blakende zon. Nota voor de volgende keer: zonnemelk meebrengen voor schouders van An.



















Onnozel doen blijft een constante...



















Terrasjes in de zon ook!














Een gezellig familiefeest kon er ook nog net bij.



















Wat draaiende Sandwisjen.



















Enkele BBQ'tjes...















En tussendoor even mijn paardenangst overwonnen op de 9 mei markt.

Turn around, every now and then I get a litlle bit lonely and you're never coming around...

Wat doet de gemiddelde Belg op een wisselvallige zondagmiddag? Die gaat met haar oma en nicht naar de Draaiende Derwisjen kijken in de Sint-Baafsabdij in Gent. En nu moet ik toegeven dat ik daar best wel goed gelachen heb...

Het meest onderschatte nagerecht van de dag:

Vanillepudding mét een koekje...

mjammie!

Martin Solveig - C'est la vie

Af en toe heb ik een vrolijk melodietje nodig om m'n dag een ietsiepietsie op te vrolijken. En deze kwam vandaag net op tijd!

*fan*

Chasing shadows on the wall...

Wat te doen als een tentoonstelling een beetje saai uitvalt?

Tip 1:

"Sarah, ge't toesj!"

... dacht ik toen ik gisteren op de trein zat. Maar neen...

Een overvolle trein, maar ik wring me nog net op de bank naast een keurige, doch ietwat corpulente zakenman. Tijdens het wringen (echt ellegant zal dat er wel niet uitgezien hebben), kruist m'n blik even die van de jongen tegenover me: 'Felgroene ogen. Mmm, ik had het slechter kunnen treffen.' Ik installeer me verder en bekijk waar knappe Kenzo (tja, niet alle mooie mannen kunnen een leuke naam hebben) mee bezig is: 'Aha, hij leest gedichten. Tijd om indruk te maken met m'n boek van John Irving.' Ik graaf de kanjer uit m'n rugzak op en zet me aan 't lezen. Ik probeer zo geïnteresseerd mogelijk te kijken zonder m'n gezicht daarbij te fronsen (gefronst trek ik namelijk vreemde grimassen en dat willen we nu even niet, hè). Als m'n buurman (die zakenman in maatpak) vreemd en ietwat dodelijk begint te hoesten, kijken we elkaar lachend aan: 'Oooh ja! Vooral blijven hoesten! Nog! Nog!' En plots voel ik zijn knie tegen mijn knie duwen: 'Huh? *slik*' Ik besluit heel stoer m'n knie niet weg te trekken. Hij duwt wat harder. En ik duw een beetje terug: 'Had ik nu maar het morse alfbabet onder de knie, dan kon ik hem morse-gewijs ten huwelijk vragen.' De hele treinreis zitten we gezellig te knieknuffelen. En voor het eerst vind ik 't spijtig dat we Gent "al" binnenrijden. Hij staat recht, neemt z'n jas en... trekt z'n gigantische rugzak van tussen m'n benen. Goed. Een rugzak dus. Hmzz. Heb ik dus eigenlijk de hele weg zitten knieknuffelen met een rugzak. Goed gedaan. Was ik bijna getrouwd met een rugzak. Gelukkig zet hij vlak voor 't afstappen toch nog een belachelijk petje op: 'Pfieuw, zo knap was hij nu ook weer niet!'

*grinnik*

Ik ben een bleitmuil...

... maar dat hadden jullie natuurlijk al lang door. Niets nieuws onder de zon? Of toch? Mij nog nooit zien wenen? Probeer het dan eens als volgt:

Handleiding ter laten bleiten van Sarah

Op nummer 1: Ga zonder mij naar een concert van Gorki in Leuven. Bel me op wanneer sexy Luc 'Mia' inzet en laat me het volledige nummer meeluisteren. *ril nu nog een beetje na* (met dank aan M.)

Op nummer 2: Trouw en/of zet een keischattig boeleke ter wereld.

Op nummer 3: Kijk met mij naar 't nieuws. Ik hou 't niet droog bij wenende kinderen en demonstraties tegen onrecht.

Op nummer 4: Maak me kwaad.

Op nummer 5: Kijk met mij naar romcom's, trouwprogramma's of de tekenfilm van Heidi in Tirol.

Op nummer 6: Vertel me op zondag dat 't bijna maandag is. *sundayblues*

Op nummer 7: Laat me chilipepers snijden en wacht tot ik in m'n ogen wrijf...

Veel succes!

99 red balloons...

Zoals Alain Vandam het zo mooi verwoordde:

"Smaken verschillen, twisten bestaan, ik ben wie ik ben, en gij kunt op uwe kop gaan staan!"

Smaken verschillen wel degelijk. Maar toch was ik een beetje teleurgesteld in het nieuwe campagnebeeld van de Gentse Feesten. Een mooie foto, echt waar,maar ben ik nu de enige die bij dit beeld enkel kan denken aan een kinderlokker die z'n slachtoffertje opwacht? Nee, ik heb het er niet voor. Maar dat houdt me natuurlijk niet tegen om nu alvast smachtend uit te kijken naar m'n tien favoriete feestdagen.

All right brain, you don't like me, and I don't like you...

Situatieschets: de toiletten op 't derde verdiep.

Ik: *spoel door* *controleer rits voor de zesde keer* *draai aan slot en
steek deur open*

Zij (Beheerder): Ah, dag Sarah. 't Lijkt wel alsof ik jou hier altijd
tegenkom.

Ik denk: nu niet zoals Sammy in Het eiland zeggen: 'Dat moet zijn
dat wij hetzelfde gestel hebben zeker?'

Ik zeg: Ja, eigenlijk doe ik hier niet veel anders dan naar 't toilet
gaan...

Ik denk: Ja, goed bezig Sarah. Veel beter... proficiat!

*stilte*

Griezelige gedachte van de dag...

Mijn lijf heeft nog nooit zo veel lawijt gemaakt als vandaag...

Geef de mensen wat ze willen...

...Te vreten
Iets om de honger te stillen
Een bezigheid tegen het vervelen
Geef ze brood en laat ze spelen...
(Het Goede Doel)

De laatste tijd is er niet veel noemenswaardigs meer op tévé. Had me gisteravond laten verladen tot een avond met de Vlaamsche Televisiesterren, maar wat was me dat voor een Schamelijke Show. Nee, vroeger werd er tenminste nog echte televisie gemaakt. *nostalgie*

Ik vond Spel Zonder Grenzen altijd fantastische televisie! Eerst werd er een tijdje in 't Spaans ofzo geleuterd. Ondertussen kon je met 't hele gezin dus al een beetje raden hoe 't volgende spel in z'n werk zou gaan. De kandidaten (vaak gehuld in de meest maffe én onhandige kostuums, al valt dit hier nog mee) beginnen aan hun spel en ook dan heb je nog 't raden naar 't uiteindelijke doel: ze moeten de hele koken volproppen, ze moeten terug naar boven geraken? Meestal wordt er gekozen voor de minst veilige optie: die gasten moeten dus levend en wel beneden zien te raken... en blijkbaar moet je op 't einde ook nog eens onder de rok van de vrouw gluren ;-) Dit alles onder luid geschreeuw van presentatoren en publiek.

Eigenlijk wou ik vroeger altijd "Bedenkster van Spel Zonder Grenzen-spelletjes" worden. Dat leek me zo maf. Want uiteindelijk moet er toch iemand zijn die zulke zottigheden uitvindt? En die dan nog eens mensen bereid vindt om ze uit te proberen ook. Tijd voor een carrière-switch! ;-)

Kortom: ik wil Jeux Sans Frontières terug! Nu!

Doctor doctor, please oh, the mess I'm in...

'k Heb het zitten! De 3 K's nemen sinds gisteren m'n leven over: Kotsen, Kakken en Koorts. De vloerbekleding tussen m'n bed en het toilet raakt langzaam uitgesleten. Vannacht heb ik zelfs even overwogen om maar wat op 't wc te slapen. Waar ik al die toiletinhoud blijf halen, blijft me een raadsel... maar goed, dit zal qua details wel volstaan, nee?

Vandaag dan ook voor 't eerst eens naar een nieuwe dokter moet stappen. Die van mij ging twee jaar geleden op pensioen en sindsdien heb ik blijkbaar nog geen nieuwe doc nodig gehad. Maar vandaag was 't dus eindelijk zo ver. Ik bel 'm op en zit niet veel later in de wachtzaal. Of... in de ruimte waarvan ik dacht dat 't de wachtzaal was. Ik had braaf de pijltjes gevolgd, maar was blijkbaar te snel op een stoel gaan zitten. Tot een heel schattig meisje met krullen me verbaasd aankeek en riep: "Mama, hier zit een mevrouw in onze gang!" *schamelijk*

Goed, ik zocht én vond de echte wachtzaal en ging er met dichtgeknepen billen zitten. Ik voelde het alweer borrelen in m'n darmen en ging alvast op zoek naar een toilet. Nergens één te bespeuren. *paniek*

Niet veel later mocht in gelukkig m'n klachten bij de doc op tafel smijten (figuurlijk natuurlijk). De diagnose? Buikgriep en thuis tot en met woensdag.

Update: 10u43 en ik ben het stilliggen al moe.

It is a lovely thing, the animal instinct

Gisteren geleerd op café: er bestaan weinig dieren die beginnen met een F. Maar we hebben er toch een paar over 't hoofd gezien...

Flamingo, Fluiter, Faraomier, Fruitvliegje, Fruitmot, Fret, Frater, Fluitzwaan, Forster-stern, Fuut, Floridakonijn, Floridawormhagedis, Florida-uil, Florida sierschildpad, Florida Zandskink, Florida Weekschildpad, Florida krekelkikker, Franjestaart, Fazant, Fluweelijshaai, Frambozenglasvlinder, Frambozenkever, Franse veldwesp, Fijileguaan, Franjebakerhaai, Fleischmann's glaskikker, Fint, Fitis, Filipijnse apenarend, Filipijnse dwergijsvogel, Filipijnse dwergooruil, Filipijnse dwergvalk, Filipijnse eend, Filipijnse gierzwaluw, Filipijnse jaarvogel, Filipijnse kaketoe, Filipijnse kikkerbek, Filipijnse kuifardend, Filipijnse muskaatduif, Filipijnse oehoe, Filipijnse Specht, Filipijnse spoorkoekoek, Filipijnse trogon, Filipijnse aardschildpad, Filipijnse krokodil, Filipijnse zeilhagedis, Filipijnse valkuil, Filipijnse vleermuisparkiet, Friedlanderia Cicatricella, Fowler's Pad

voila ;-)

Happy song

Wauw! Gisteren zag ik haar bezig in De Laatste Show en ik werd er spontaan euforisch van. Wat een wijf!

Een beetje bang...

Sinds ik gisteren "No country for old men" zag, ben ik een beetje bang geworden van Chris Van den Durpel.

Ok, ik moet toegeven dat hij er in m'n fantasie net iets beter op leek. Maar toch...

Wel een goeie film! Al heb ik de helft vanachter m'n handen en het grote rode kussen gezien.

*mietje*

Mika - Big Girl (You Are Beautiful)

*glunder*

Vandaag heeft voor 't eerst iemand gezien dat ik vermagerd ben.

*beetje fier op mezelf*

14 appelbomen in de zomerzon ...

7 dikke tranen op een bruidsjapon
15 zomersproetjes op een wang
2 enorme zoenen op de gang
En 36 liedjes waar ik veel van hou
En 24 rozen, 24 rozen, 24 rozen voor jou
Lalalalalala...
(Ramses Shaffy)

Ik heb ze gisteren al gespot op de trein, maar vanavond zullen ze met duizend keer zoveel zijn. Ze zullen me overrompelen en onder de voet lopen. Maar ik zal m'n ogen uitkijken, me verkneukelen en stilletjes in m'n vuistje lachen. En als het moet sta ik zelfs m'n plaats aan ze af. Dan kan ik me vrolijk stellen gapen naar al die mannen in kostuum die krampachtig een stoere en ietwat nonchalante houding proberen aannemen met hun bos bloemen.

*popel alvast uit volle borst*

"De essentie van de slappe lach is dat hij niet valt na te vertellen" (deel 4)

Bij m'n surfzoektocht naar informatie over "Noxa" (nog nooit van gehoord, blijkbaar is het vrij hip onder de pubergemeenschap), kwam ik op deze wikipagina terecht. Ok, soms dwaal ikwel eens af tijdens het surfen *toegeef*

Fantastisch toch! Een pagina vol historische 1 april grappen. Bij deze lag ik dus echt plat:

"1969 - Het Nederlandse Journaal meldde dat op 1 april een grote landelijke actie zou worden gehouden om zogenaamde "zwartkijkers" op te sporen, mensen die hun kijk- en luistergeld niet hadden betaald. Controleurs zouden met een scanner door de straten rijden om overtreders te betrappen. "Of daar niets tegen te doen zou zijn", vroeg een journalist. "Nee", was het antwoord van een controleur, want hij kon zich niet voorstellen dat men zijn televisietoestel in aluminiumfolie zou wikkelen, want dan zou de voorbijrijdende controledienst met hun scanner niets kunnen uitrichten. De volgende dag was al het aluminiumfolie in de winkels binnen enkele uren uitverkocht... en toen dachten ze dat inpakpapier ook wel zou helpen. "

"1981 - De Britse Daily Mail berichtte dat de organisatoren van de Londense marathon een Japanse deelnemer kwijt waren. Ze hadden ontdekt dat hij door een vertaalfout in de brief die hij van hen had gekregen moet hebben begrepen dat de race niet over 26 mijl ging, maar 26 dagen zou duren. Hij zou al dagen aan het lopen zijn ... ergens in Engeland. De krant huurde een (Japanse) hardloper in om op die dag een aantal plaatsen door te lopen. Nadat het publiek hem in St. Albans had ontdekt, probeerden veel mensen hem daar tot stoppen te bewegen."

Los Campesinos - We Throw Parties, You Throw Knives

Vandaag kwam ik dit liedje tegen op m'n laptop. Geen idee hoe het hier eigenlijk is terecht gekomen. Uit zichzelf erin gesprongen? Door de USB-poort naar binnen gekropen? De laatste tijd gebeuren er wel meer dingen automatisch in m'n leven precies. M'n geld lijkt zichzelf ook al helemaal zelf uit te geven. Het rolt in snelvaarttempo en uit eigen beweging van m'n bankrekening. Maar goed...

Dat liedje dus. Het bleef hangen. En nu ook bij jullie ;-)