Moederschaap Op Stal

Een bouwvallig plekje om al mijn geblaatsel te plaatsen.

donderdag, november 23, 2006

REAMONN - Tonight


Het wachten op dinsdag maakt me hier langzaam zot. Hoe vaak per dag moet je eigenlijk gillen voor je in de psychiatrie wordt opgenomen? Ik zit nu aan 2 schreeuwen per uur... Hoe meer ik erover nadenk, hoe slechter ik het sollicitatiegesprek vond. Ik kan echt aan niets anders meer denken. Het is al zo erg met mij gesteld dat ik helemaal melig word en naar dit soort nummers luister. Het ergste is vooral dat ik het nummer nu ook nog es fantastisch vind, 16 keer na elkaar kan beluisteren en dat de man bovendien een ontzettende druipsnor blijkt te hebben!

Hellup...

zondag, november 19, 2006

All that she wants is another baby...

Morgen is het dan eindelijk zo ver en mag ik mezelf mondeling gaan bewijzen voor mijn job. Dé job die alles combineert wat ik wil: artikels schrijven, kinderen en psychologie. Die job is gewoon op maat gemaakt voor mij. Alleen spijtig dat drie andere mensen er waarschijnlijk net zo over denken. Drie mensen die ik dus kost wat kost moet uitschakelen. Natuurlijk dacht ik hierbij eerst aan geweld, liquidatie, publieke vernedering, maar een iets subtielere werkwijze leek me misschien wat meer aangewezen. Daar het bij een job als ouderbegeleider vaak handig is thuis te beschikken over een eigen gekweekte kroost, heb ik gisteren besloten me eens zo'n hoopje kindertjes aan te schaffen. Tegen morgen 13u45 dus. En liefst zo'n rost kindertje, met leuke krulletjes en sproetjes als het even kan. Het belooft een erg drukke dag te worden vandaag! :-)
Wie morgen rond 13u45 even niet weet wat gedaan (ik kijk hierbij naar niemand speciaal en al zeker niet naar de ambtenaren onder jullie), kan steeds een alternatieve gebedsdienst houden of een leuk offertje brengen ter mijner geluk...
*zemels*

vrijdag, november 17, 2006

Little fish, big fish, swimming in the water...



Jeroen is mijn nieuwe held! Voor heel eventjes toch...

woensdag, november 15, 2006

To brie or not to brie...

Ondanks mijn oorspronkelijke irritatie voor de "Maar gij weet dat ik een muis ben, en ik weet dat, maaaar zij weten dat nie"-reclamespot, me vandaag toch es volledig laten gaan en een kaastafel "Let it Brie" opgestart.
Eigenlijk vind ik het gewoon heel leuk om te zien wie welke kaas kiest. Volgens mij kan ik daar een volledig persoonlijkheidsonderzoek aan vast hangen... Es zien he... Sommige keuzes zijn echt zo voorspelbaar.
- Mevrouw Van Damme kiest voor de Damse kruidenbrie.
- Mevrouw Coppens, die haar liefde voor de Volkswagen Kever nooit onder stoelen of banken heeft gestoken, kiest voor Herbie.
- Mijnheer Maertens speelt op safe en kiest de Chimey met Bier. Waarschijnlijk zal hij het zijn die de hele avond op zoek gaat naar dat ene verstopte bierflesje in die blok kaas, waardoor u, zijn overbuur, volledig onder de brokken kaas komt te zitten.
- Mevrouw Jocqué kiest dan weer voor Rochefort met zeewier en wordt vriendelijk verzocht zich bij een andere tafel aan te sluiten :p
EDIT:
- Joost kiest voor de belgoLIGHT jong!
- Mijnheer Saelens is duidelijk van plan de hele avond aan de korst te likken van zijn Beverse Hoevekaas gerijpt in streekbier.
- Gunnar hoopt waarschijnlijk dat zijn Le Moulin Rouge inclusief pluimen, dansereskes en zwierende benen is.
- Dat Mijnheer Hans een blauwe jongen is, dat wisten we al langer, maar dat hij ook openlijk zou uitkomen voor zijn Aspergillusschimmel (googelen die handel)... Veel plezier met je Bleu des Moines! Wie is trouwens die Mevrouw Van Melkebeke naast je? Wat zijn haar hobby's enzo? :-)
Ondertussen blijk ik 20 (edit: 55) vrienden en familieleden te hebben, waarvan ik enkele zelfs helemaal niet lijk te kennen. *zwaai naar mevrouw De Valkenaere en naar mijnheer Thelen* Leuk dat jullie erbij komen zitten!
Wie er nog niet tussen staat, zeker doen en nodig wat vrienden uit he. Selecteer ze, indien mogelijk, wel op het aantal decibels dat ze produceren bij het kaas verorberen. Zingen is toegestaan en zal sterk worden aangemoedigd, maar smekken is uit den boze...
Ah en wat ik ook nog even kwijt wou: Vandaag heb ik van half 12 tot omstreeks 14u30 met een pompoensoep-zoen op mijn wang rondgereden. Ik wil iedereen die me op dat moment gespot heeft eerst en vooral even melden dat dat geen vieze plek van een vieze ziekte was. Ook aan de bakker wil ik nog even zeggen: "bedankt voor het bemoedigende hoofdknikje, maar ik heb geen chronische plekkerige ziekte." De pannekoekenslag om geld in te zamelen, kan echter nog steeds doorgaan. Daar heb ik hoegenaamd geen probleem mee.

dinsdag, november 14, 2006

*zwaai met theoretisch rijbewijs*

Daar heb ik niet zo veel op aan te vullen denk ik...

:-)

maandag, november 13, 2006

Baby, baby, sign my contract on love...

Ok, het staat helemaal vast: ik ben een mietje! Vandaag alweer niet naar het theoretisch rijexamen geweest... Ik was gewoon echt nog niet rond met al die leerstof op de site.
Tijd voor een contractje...
Ik, Sarah, beloof dat, wanneer ik op uiterlijk 16/11/2006 mijn theoretisch rijexamen niet heb afgelegd, ik Kristien, Sarah en Thomas trakteer op een etentje in de GökII!
(nem)

Shiny happy people laughing!

Geachte mevrouw,

Graag deel ik u mee dat u zich bij de vergelijkende schriftelijke proef voorde functie van educatief medewerker opvoedingsondersteuning gunstig heeft gerangschikt.

Ik nodig u dan ook uit voor de mondelinge proef die doorgaat op maandag 20 november 2006 om 13.45 uur in onze gebouwen te Brussel. Gelieve u tijdig aan het onthaal aan te bieden.

Juiiiij! Woohooooo! Man, ik wil die job zoooooo graag!

zondag, november 12, 2006

Here you go way to fast, don't slow down you're gonna crash...

Is het me toegestaan iets te schreeuwen naar al die mensen die beweren dat een theoretisch rijexamen zo simpel is als de vlag van Libië (jahaa googelen die handel): "Goe zot!". Echt waar ik kan compleet niet uit aan al die verkeersregels. Welke geregelde IKEA-bezoeker maakt het ook wat uit dat een bestuurder minstens 0.55m zitplaats moet hebben en zijn passagier 0.40? En puur uit principe zal ik ook steeds claxoneren overdag in de bebouwde kom wanneer ik iemand wil inhalen. Dat mag namelijk en het lijkt me gewoon veel opwindender dan een beetje te zitten pinken. Wie weet zwaai ik er zelfs ook nog wat bij of gooi ik wat kushandjes! Dat komt sympathiek over enzo...
Gisteren sloeg ik bijvoorbeeld compleet in de knoop bij het hoofdstuk over de verschillende soorten verlichting op een auto. Puur uit frustratie dan maar even een kijkje gaan nemen aan onze auto, op zoek naar de mistlampen! Komt de buurvrouw me vragen wat er kapot is .... "de mistlampen zijn verdwenen". Maar gelukkig was Sarah er om me nog wat verkeersles te geven :-) Wel spijtig dat je niet zomaar mag rondrijden met zo'n leuk oranje zwaailicht, heel teleurstellend die verkeersregel!
Maar goed, morgen wil ik dus dat examen es afleggen. Weet alleen niet of ik ook echt rondgeraak met al die leerstof. Zal ik echter nog geloofwaardig zijn, wanneer ik, voor de zoveelste keer, het examen niet afleg? Een persoonlijk dilemma...

donderdag, november 09, 2006

My moustache still tastes of your testes!

Gisteren voor de zone09 naar Borat gaan kijken. Omdat jullie nog zowat een week of drie moeten wachten tot mijn gescensureerde verslagje verschijnt, het origineel:

Een Kazak in een minuscuul fluogroen zwembroekje die oproept om naar zijn “movie-film” te gaan kijken, omdat hij anders wordt geëxecuteerd, daar kon ik echt onmogelijk aan weerstaan!
Zowat de volledige Gentse tienergemeenschap lijkt op woensdagavond opgetrommeld om naar deze mockumentary te kijken. Ik krijg er, echt waar, even het gevoel dat ik de gemiddelde leeftijd in de overvolle zaal persoonlijk naar omhoog trek.
Kan een film die begint met “Jagshemash! My name Borat. I like you. I like sex. Is nice!” nog fout lopen? Echt wel niet! Vanaf minuut één tot het einde van de film lig ik dubbel van het lachen. Gewoon het verhaal op zich is al hilarisch: Borat verlaat zijn vrouw en de dorpsverkrachter in Kazachstan om in de “U. S. and A.” een “movie-film” op te nemen. Eens daar wordt hij hopeloos verliefd op Pamela – CJ – Anderson. Wanneer hij in een telegram, voorgelezen door een werknemer van het hotel, verneemt dat zijn vrouw gestorven is (“High Five!”), gaat hij naar Pamela op zoek (“to have Anderson's “Vazhïn” and make her his wife”). Op zijn queeste maakt hij kennis met de Amerikanen en hun gewoontes. Zo is hij volkomen verbluft wanneer zijn rij-instructeur hem vertelt dat in Amerika vrouwen helemaal zelf mogen beslissen met wie ze seks hebben. Het meest amusante aan de film is dat het grootste deel helemaal niet in scène is gezet. Zo passeert hij bij een humorcoach die Borat’s verhaal over zijn schoonmoeder heel erg lachwekkend vindt…NOT! En wordt hij bijna in elkaar getimmerd wanneer hij de passagiers op de metro welkom wil kussen. Ook zijn taalgebruik is ronduit hilarisch! Zo spreekt hij telkens over “sexy time” en “mouth/hand party”. Als ik dan toch een puntje van kritiek moet geven zal ik maar even melken over het einde: het had voor mij nog wel even mogen doorgaan! J
Gaat de film dan niet te ver? Wat me vooral opviel was dat hoe ver Borat soms ook ging (ik denk bijvoorbeeld aan de grandioze scène waar hij naakt zijn vriend achterna zit in de hotellobby met een dildo), het eigenlijk vooral de reactie van de Amerikanen op zijn gedrag is die me het meest bijblijft. Hoe kan een wapenhandelaar op de vraag “wat is het beste wapen om een Jood neer te schieten?”, bloedserieus een 9 mm aanraden? Of hoe kan een hele ranch uit de bol gaan op een uitspraak als: “I hope you kill every man, woman and child in Iraq, down to the lizards...and may George W. Bush drink the blood of every man, woman and child in Iraq.” Wat ik dan niet snap is waarom Kazachstan klachten indient tegen de film en niet de Amerikanen, die er volgens mij, veel slechter uitkomen.

Sterren: de volle 5!

dinsdag, november 07, 2006

And when the rain begins to fall...

00:08: Het mag wel duidelijk zijn: dit zijn de stoere mannen! Het Vlaamsche Bloemetjesbehang zal ongetwijfeld niets hebben tegen deze stigmatisering: “gij wel bang van buitenlandse man.” Maar wie kan ze ongelijk geven? Mannen met lapjes leer op hun hoofd en een hangende onderlip, ik zou ze ook niet graag tegenkomen in den donker in Ledeberg.

00:32: Supercool dude himself! Hij is zeer zeker extreme to the max!! Een man die zo natuurlijk traag en sloom kan bewegen moet iets doen met zijn talenten! Ongetwijfeld zijn ze bij Fata Morgana al lang op zoek naar mensen die op zo’n overtuigende manier in slowmotion kunnen leven. Roger, want zo heet hij ongetwijfeld, mag zeker een carrière switch overwegen!

00:36: De Would-be stoere mannen! De bleekscheetjes, schoon in t wit. Let vooral op de moto’s met ingebouwd televisiescherm in de koplamp en de floschjen aan t stuur!

00:47: En jawel hoor! Heel modern: geile weisse fuck-me botjes!

00:55: Creatief met papier en karton: Pimp up my zonnebril.

1:21: Hoeveel keer zouden ze deze take opnieuw moeten gedaan hebben? Ik denk dan vooral aan de wegvliegende witte nonnen kapkes.

1:27: En net als ik denk “wordt er nog gezongen”: meeuwen.

1:43: De spanning stijgt, ik voel het: het wordt dramatisch! Er zal zeker bloed vloeien.

1:53: Let op de voorzichtigheid waarmee de madam met het opgeblazen haar, laten we haar Kim noemen, haar zonnebril afneemt. Waarschijnlijk was de lijm nog niet helemaal droog en was er een reëel gevaar aanwezig om haar oog uit te steken.

02:02: And the award for Longest Zwoele Blik goes to: Kim.

02:03: Doe het maar es: een stoere motorbende vraagt of er ergens een café is om te zuipen en ge begint te zingen! Dan zoekt ge het toch om voor janet uitgemaakt te worden. Roger is mij er eentje.

02:07: Het alomtegenwoordige, krachtige, woordondersteunende vuistgebaar.

2:47: Janet!

2:52: De lijm is nog steeds niet droog.

3:15: Kim heeft duidelijk goesting in Roger.

3:24: Den Eddy (’t lief van Kim) en zijn vriendjes hebben stoere pinnen meegenomen op hun schouders. Veiligheidshalve doen ze die af voor er gewonden vallen in het gevecht.

3:39: leuke danspasjes voor elke openingsdans!

4:24: nog steeds geen regen zien vallen uit die lucht daar! Of zou regen hier een mooie metafoor zijn voor… ja, voor wat eigenlijk?

4:36: Meteen ook een handige tip in de videoclip: wordt u achtervolgd door jaloerse Eddies, vlucht dan net zoals Kim en Roger naar de dichtstbijzijnde grot.

4:43: Tip (vervolg): kies wel een grot uit die Eddie niet weet zijn.

4:50: Whahahaaha! Stoere mannen in een stoer gevecht! Let vooral op de orgasmatische “huh, ha, huh” kreungeluidjes.

06:09: Ocheere… En niet alleen moet ze haren loverboy achterlaten, ze is ook haren getunede zonnebril ergens verloren.

zaterdag, november 04, 2006

Gay pimp - Soccer Practice

Het liedje is gewoon even grandioos als het handdoekdansje op het einde. En dan nu allemaal oefenen in de badkamer! Zaaaaalig :-)

woensdag, november 01, 2006

Sex verandert alles...

Maandag mag ik gaan solliciteren. En, lieve vriendjes, sympathisanten, sponsors en de hele resem aanbidders *kuch*, ik heb jullie hulp nodig!
Ik moet tegen maandag een artikel schrijven over de omgang tussen ouders en tieners in genante situaties i.v.m. seksualiteitsbeleving. Iemand persoonlijke verhalen die hij/zij wil delen met mij (natuurlijk onder de vorm "een vriend(in) van mij die is ooit eens betrapt toen hij/zij...")?

PS: iemand de me wil wegwijzen in Brussel om 9u30 is ook altijd welkom :-)
Edit: Hoewel ik erg veel leuke bekentenissen heb gehoord (echt, sommige mensen durf ik nu nog nauwelijks onder ogen komen), heeft dit verhaal het uiteindelijk gehaald:
Daan (17): Mijn ouders kunnen echt zo ongelooflijk stuntelig zijn! Vorige week was het, na vele weken compli­men­tjes, vluchtige aanrakingen en zowat mijn hele voorraad grapjes, eindelijk zo ver: ik heb mijn nieuw lief gekust! We za­ten samen op mijn bed (gelukkig had mama eens niet mijn vliegtuigjesdekbed gebruikt) en keken gezellig naar te­le­visie. Na een half uur rusteloos heen en weer schuiven, haal ik diep adem, buig me naar haar toe en kus haar! Wan­neer we al enige tijd liggen te zoenen, komt mijn moeder plots binnenvallen. Van het schrikken spring ik zowat te­gen het plafond. Mijn moeder smakt de deur ijlings weer dicht en ik hoor het “niet storen”- bordje van mijn klink flik­keren. Met een haastige “Dag Mevrouw” verdwijnt mijn lief even later. Als ik enkele dagen later met haar mijn ka­mer binnenkom, zak ik bijna door de grond van schaamte: een pakje condooms ligt mooi centraal op mijn bed te pronken. Verbaasd kijkt mijn lief me aan en voor ik iets kan uitbrengen, is ze weg. Ik storm de trap af naar mijn ou­ders. Dit lijkt voor mijn moeder het teken te zijn om dringend te gaan afwassen. Mijn vader kijkt haar hulpeloos na. Dan spreekt hij de legendarische woorden: “Jongen, het wordt tijd dat wij eens euhm… praten”. Ik kan me voor­stel­len dat hij heel wat zaken duidelijk wou uitleggen, maar het enige wat me echt is bijgebleven, is dat hij ver­schrik­ke­lijk zenuwachtig was en dat hij me niet durfde aankijken. Na een poosje vond ik het tijd om hem uit zijn lijden te ver­los­­­sen en stond ik recht: “Pa, het is wel goed geweest nu, ik moet mijn lief bellen.”